วันอังคารที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2555

หมอประจำห้องฉุกเฉิน (17 ส.ค. 2555)


     ผมเป็นหมอ ER หรือก็คือ หมอประจำห้องฉุกเฉิน เรียนและทำงานอยู่ในห้องฉุกเฉินมาเกือบจะครบ 7 ปีแล้ว ชีวิตและประสบการณ์การทำงาน ได้พบเจอกับเหตุการณ์ความเป็นความตายมากมาย หลายครั้ง รู้สึกภาคภูมิใจที่ทำให้คนไข้ที่รักษารอดชีวิตด้วยความรู้ทางวิชาการที่เราเรียนมาอย่างตั้งใจ โดยหากไม่รู้หรือรักษาอีกทางคนไข้อาจเสียชีวิตได้ แต่หลายครั้งผมก็ไม่สามารถช่วยชีวิตคนไข้คนนั้นได้ด้วยตัวโรคของคนไข้เองหรือด้วยเหตุใด ๆ ก็ตาม ความรู้สึกในใจแต่ละครั้งหลังจากที่ทำการรักษาอย่างเต็มที่แล้วแต่คนไข้ไม่รอดชีวิดคือ การปล่อยวาง อาจจะมีความรู้สึกเสียใจบ้างแต่ก็เป็นช่วงแรก ๆ ของการทำงาน ยังมีการช่วยเหลือคนไข้ที่ผมรู้ว่ายังไงก็ต้องเสียชีวิต แต่เป็นการช่วยเพื่อยื้อเวลาและให้ญาติได้ทำใจ ผมได้แต่บอกว่าเราช่วยเหลือเต็มที่แล้ว บางคนเข้าใจบางคนไม่เข้าใจ ผมมักจะพบการการต่อรองจากญาติอยู่บ่อย ๆ เพื่อให้ช่วยชีวิตคนไข้ต่อไปอีก ผมมักจะทำตามที่ญาติคนไข้ขอเพื่อให้เขาทำใจให้ได้และผมจะบอกโอกาสของการรอดชีวิตอยู่ตลอด สุดท้ายแล้วทุกอย่างก็ต้องหยุด ทุกคนก็ต้องทำใจ แม้แต่ตัวผมเอง ในสถาการณ์ต่างๆ ของห้องฉุกเฉินผมมักจะพบกับความไม่แน่นอนของชีวิตอยู่บ่อย ๆ จากที่คนไข้เกือบตายกลายเป็นรอด หรือคิดว่าจะรอดแต่สุดท้ายก็ต้องจากไป ผมได้บทเรียนเหล่านี้บ่อยเสียจนผมสามารถปล่อยวางบางเรื่องและเข้าใจความไม่แน่นอนจนสามารถทำใจได้ไม่นาน แม้บางครั้งผมก็อาจจะปฏิเสธความจริงบางอย่างเพื่อต่อรองกับตัวเอง แต่สุดท้ายมันเป็นเช่นเดียวกับงานที่ผมทำอยู่คือ มันจะหยุด และต้องทำใจ การทำงานของหมอที่ยากอย่างหนึ่งคือการทำงานกับความเป็นความตายของคน ชีวิตของคนคนหนึ่งจะรอดหรือไม่รอดในสถานการณ์ที่ต้องรักษาอย่างเร่งด่วนมันอาจขึ้นอยู่กับหมอที่รักษา ความกดดันต่าง ๆ ที่เข้ามามันสอนผมอยู่เรื่อย ๆ ทำให้หัวใจของผมต้องแข็งแกร่ง บางคนอาจจะมองว่าพวกผมเฉยชาต่อความเป็นความตายแต่ที่รู้ที่เห็นมามันเป็นเรื่องธรรมดาของชีวิตที่ผมต้องเจอ และมันก็คืองานของผม หลายคนอาจจะเจอกับเรื่องราวความเป็นความตายของคนที่รักและสุดท้ายคนรักต้องจากไป ผมคิดว่า การเข้าใจความจริงของชีวิตและความจริงของเรื่องราวต่าง ๆ ในชีวิตเรา มันจะช่วยให้เราแก้ปัญหาและทำใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเราได้ดีที่สุด การไม่ยอมรับความจริงยิ่งจะทำให้เราทุกข์ใจและเสียใจจนสุขภาพใจเสียตามมาด้วย ในเรื่องความเป็นความตายหากเราเข้าใจว่า เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นธรรมดาของชีวิต เราจะทำใจกับเรื่องเหล่านี้ได้ดี แน่นอนว่าแต่ละคนคงจะใช้เวลาในการยอมรับความจริงที่แตกต่างกัน เพียงขอให้มีเวลาสักช่วงหนึ่งที่เข้าใจกับเรื่องเหล่านี้ เราจะยอมรับความจริงและมีสุขภาพใจที่ดีได้ หากพวกเราพบเจอเหตุการณ์เหล่านี้ ผมขอให้ผ่านความรู้สึกเสียใจและยอมรับความจริงได้อย่างรวดเร็วนะครับ

ไม่มีความคิดเห็น: